Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Μεταθανάτια εμπειρία 29-9-1981, ώρα 16:20, Λαγκαδούλα Ναυπάκτου


Μετά τη απόλυσή μου από τον ελληνικό στρατό εργαζόμουν ως βοηθός μηχανικός αυτοκινήτων επί 70 περίπου μέρες έναντι σημερινού Κέντρου Υγείας Ναυπάκτου.
Στις 29-9-1981 τελειώνοντας τη δουλειά μου στις 16:00, πηγαίνοντας στο σπίτι μου που είναι στο Μολύκρειο Αντιρρίου. Στην έξοδο της Ναυπάκτου στην πρώτη κάθετη οδό μετά τα Γυμνάσια ένα τρακτέρ με παραβίαση ΣΤΟΠ, βγήκε στο δικό μου ρεύμα κάνοντας μετωπική σύγκρουση που εγώ οδηγούσα μηχανάκι ΦΛΟΡΕΤΑ παλαιού τύπου χωρίς κράνος.
Δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση νεκρώνει η μνήμη μου και η όρασή μου.
Αισθάνομαι ότι είμαι μέσα σε μίξερ, όλο το σώμα μου και ιδιαίτερα το μυαλό μου – κεφάλι και με αλέθουν με σίδερα – γυαλιά.
Αισθάνομαι στα 2 μέτρα ύψος το σώμα μου με χέρια – πόδια ανοιχτά, με το πρόσωπο στη γη και με 2 μέτρα ύψος για 10 μέτρα να πετάω με κλίσεις αριστερά – δεξιά.
Μαζεύονται χέρια – πόδια σε θέση προσοχής και ανεβαίνω με ταχύτητα προς τα πάνω με 45 μοίρες γωνία προς τον ήλιο και ταχύτητα 150 χιλιόμετρα την ώρα.
Στα 50 μέτρα ύψος ενώ είχα τέλεια διαύγεια, ηρεμία, γαλήνη, τελειότητα ψυχής και σώματος, θεωρούμενος όμως τυφλός για την πορεία που ακολουθούσα.
Κοιτάζοντας άνω αριστερά και δεξιά, βλέποντας μόνο ουρανό, κοίταξα πίσω από πού έφυγα.
Είδα τις πολυκατοικίες στο σημείο του ατυχήματος και ιδιαίτερα την ταράτσα – κλιμακοστάσιο της πολυκατοικίας που πράγματι μετά από αρκετό χρόνο, όταν είχα γίνει καλά, αλήθευε πραγματικά.
Επειδή δεν μου έλεγε τίποτα ως τοποθεσία άγνωστη κοίταξα ολόγυρα αριστερά μου και είδα το Κάστρο της Ναυπάκτου 10 φορές καλύτερα οπτικά – εμφανισιακά απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα, αλλά άγνωστο παρ’ ότι σπούδαζα δίπλα επί 6 χρόνια στο σημερινό ΕΠΑΛ.
Μέχρι να γυρίσω το βλέμμα μου επάνω είχα φτάσει 350 μέτρα ύψος με πάντα διαύγεια, ηρεμία, τελειότητα.
Στα 2,5 χιλιόμετρα ύψος με πιάνει ένα χέρι δεξί μεγαλύτερο απ’ του φυσιολογικού ανθρώπου κατά 2 δάχτυλα στο δεξιό πόδι σταματώντας την πορεία μου.
Από φόβο μη χάσω αυτή την τελειότητα του ταξιδίου κλώτσησα τρεις φορές, κάθε φορά περισσότερο για να μ’ αφήσει.
Γυρίζοντας το κεφάλι μου να δω ποιος μου σταμάτησε την πορεία πιάνοντάς μου το πόδι μου νεκρώθηκε η μνήμη μου.
Βρέθηκα να αιωρούμαι στο ίδιο ύψος 2,5 χιλιόμετρα πιο κάτω απ’ το Γιβραλτάρ χωρίς όμως αυτή την διαύγεια, ηρεμία, τελειότητα.
Είδα την Ευρώπη χωρίς συγκεκριμένο τόπο και χώρο, χωρίς την διαύγεια, ηρεμία, τελειότητα.
Βρέθηκα φαρδύς πλατύς στο απέναντι πεζοδρόμιο, ξαπλωμένος με σπασμένο τελείως το δεξιό κάτω άκρο, χωρίς πόνο ξύπνιος.
Όντος στο Νοσοκομείο Πάτρας είχα εγκεφαλική διάσειση για 1,5  μήνα με διαλείψεις – κενά προσωπικότητος – αυχεναλγία με επιπλεγμένο κάταγμα κνήμης περόνης δεξιού κάτω άκρου – διαλυμένο σπονδύλο, διαλείπουσα χολότητα και αστάθεια.
 Μέτρα και διαστάσεις είναι επιπόλαιες απλώς για να δώσω ένα πιο συγκεκριμένο όριο.
Εγώ δεν μπήκα σε τούνελ κατά ολίγων λεπτών ταξίδι μου.
Επί χρόνια φοβόμουν να τα αναφέρω, για ευνόητους λόγους.
Τον Οκτώβριο του 2006 όμως με επιμονή της Όλγας Τάντου της εκπομπής του Χαρδαβέλα, λόγω τηλεφωνικής μου αναφοράς προγενέστερης στην εκπομπή της, ήρθε σπίτι μου και μου πήρε συνέντευξη και με βγάλανε τις 2:20 το πρωί στην εκπομπή τους μαγνητοσκοπημένη.
Ένα μήνα αργότερα με έβγαλε η Δρούζα προσωπικά στην εκπομπή της 14:00 – 17:00 μεσημέρι και ένα μήνα αργότερα ξανά, με αποτέλεσμα να γνωρίσω και άλλους ανθρώπους με μεταθανάτιες εμπειρίες.
Και με δικές μου απόψεις συνολικές έχω να προσθέσω:
Όπως οι υπερήλικοι ΚΑΠΙ Πειραιά που παραβρίσκονταν στην εκπομπή της Δρούζα μου ανέφερε:
«Είσαι υποχρεωμένος από το Θεό για τους ανθρώπους, εφόσον έχεις αυτή την εμπειρία, να μας αναφέρεις τα πάντα, την αλήθεια και δε πρέπει να σ’ ενδιαφέρει αν σε ειρωνεύονται, σε πιστεύουν ή όχι».
Σε τούνελ εγώ δεν μπήκα πάντως «όλοι» καταλήγουν μετά τον θάνατο στο πράσινο λιβάδι.
Εκεί υπάρχουν και δεινόσαυροι σε οντότητες που σε βλέπουν και ακολουθούν το κεφάλι τους σύμφωνα με την πορεία που πηγαίνεις χωρίς να σ’ ενοχλήσουν οι οποίοι και αυτοί αιωρούνται.
Στο πράσινο λιβάδι δεν περπατάς αλλά πετάς σε μικρό ύψος από το έδαφος αλλά με λίγο χαλαρά χέρια. Όχι όπως έρχεσαι σε σημείο προσοχής πριν, στενός αγροτικός ως χωματόδρομος  ελικοειδείς .
Εκεί υπάρχουν οι πύργοι – πυραμίδες – ήλιοι – ήλιος με προβολείς, τέσσερις, ένας για κάθε σημείο του ορίζοντα. Όραμα κ. Ταμπάκη Κων/νου.
Στη μέση υπάρχει ο Πύργος Ορθογώνιος χωρίς βεράντες – ανοξείδωτος, των Θεών που στην είσοδο στέκεται ένας άγγελος. Όταν πλησιάζει κάποιος άνθρωπος έρχονται άλλοι δύο άγγελοι και γίνεται συμβούλιο στα όρθια εάν θα μπεις στον πύργο μέσα ή θα γυρίσεις πάλι πίσω.   Εάν περάσεις την πόρτα σε άλλες περιπτώσεις γίνεται συμβούλιο με τους αγγέλους μέσα στον πύργο.
Όταν βρίσκεσαι μέσα στον πύργο μετά το συμβούλιο και τη συζήτηση με τους αγγέλους και αν παραμείνεις ανοίγει η απέναντι πλευρά του πύργου ή ως οθόνη τηλεόρασης και βλέπεις όπως στις διαδηλώσεις όλους τους πεθαμένους.
Οι δικοί σου άνθρωποι αιωρούμενοι ανεβαίνουν πιο ψηλά και συζητάς κανονικά μαζί τους σύμφωνα με την μεταθανάτια εμπειρία Αγγελόπουλου Κων/νου και Μητσούλη Κων/νου.
Εκεί το ένα λεπτό μπορεί να είναι και χιλιάδες χρόνια.
Σύμφωνα και με το Χριστιανισμό:
Δεν υπάρχει πόνος μετά τον θάνατο, ατέλειωτη ζωή εκεί.  Το επιφωνεί ο παπάς κατά τις κηδείες.
Κατά ερώτηση των Εβραίων στο Χριστό:
«Εφόσον εσύ τα ξέρεις όλα τι γίνεται όταν πεθαίνουμε;»
Απάντηση Χριστού, το οποίο λέγεται ότι σβήστηκε από τα βιβλία 200 χρόνια πριν.
«Στην άλλη ζωή δε γαμείτε, ούτε γαμεύεστε, θα υπάρχετε ως πνεύμα και Νου, το οποίο Πνεύμα και Νου έχουν μόνον οι Έλληνες. Εσείς δεν θα υπάρχετε».
Είμαστε κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού με δικαίωμα επιλογής Λόγων Έργων στην Κρύνη της Ζωής και του Ήλιου – Εξαπτέρυγα – Ήλιων.
Τον Χριστό τον σταυρώσανε μόνο και μόνο που υποστήριζε Θρησκεία – Γλώσσα – Φυλή είναι μόνο η Ελληνική. Όλες οι άλλες είναι διάλεκτοι – ψευδολογήματα.
Εν αρχή ην ο λόγος – αλήθεια, ανέφερε ο Χριστός.
Το δε παράδειγμα – αριστούργημα του Πλάτωνα με τους φυλακισμένους στην σπηλιά με σταδιακή ελευθέρωση.
Πες την αλήθεια και ας σε κοροϊδεύουν – σκοτώσουν.
Η δύναμη – η αμάθεια της εξουσίας είναι του κακού όπως το παράδειγμα με το σπαθί της εξουσίας στην εποχή του Βασιλιά Θορ.
Γνώση – σύνεση και η καλοσύνη είναι του Θεού.
Η δε μοιχεία – απάτη – έγκλημα κληρονομείται – τιμωρούνται τα παιδιά – απόγονοι. Όπως και οι ερωτοτροπίες έστω και νόμιμες – οικογένεια – γάμος την παραμονή είτε την ημέρα των εορτών – είτε εκκλησιασμού τιμωρούνταν.
Η θεϊκή τιμωρία γίνεται επιτόπου, είτε στα 22-24 χρόνια, είτε πριν πεθάνεις κληρονομώντας τα παιδιά – απογόνους.
Η θεϊκή – πραγματική εξομολόγηση γίνεται στον ύπνο .
Όταν επί δώδεκα συνεχή έτη δεν έχεις αμαρτήσει
Είτε λίγο πριν πεθάνεις βλέπεις όλη σου τη ζωή, τα καίρια σημεία καλά ή κακά που πέρασες με τις τρεις ιδιότητες προσωποποίησης
Ως θεατής – κριτής του εαυτού σου – ως παθών – και ως διαπράττων.
Με αντίστοιχη ψυχική, ηθική, σωματική καταπίεση των αισθήσεων της εκάστοτε αμαρτίας σου υποστών και των τριών φάσεων παθών – διαπράττων κ.λπ. υποφέροντας φριχτά.
Καταποντιζόμενος – προκρούσης στην Άβυσσο – είτε πρόσκρουσή σου σε βράχο – γκρεμό.
Ενώ στις καλές πράξεις αγαλλιάζεις – πετάς – απομακρύνεσαι από την Άβυσσο – καταστροφή.
Ο Θεός δε φέρνει αρρώστιες σε όσους τον εγκαταλείπουν, αλλά ευδοκιμούν από μόνες τους λόγω ασυδοσίας, όπως το εγκαταλειμμένο – ακαλλιέργητο χωράφι.
Τα δύο τυλιγμένα φίδια στη ράβδο των Δεσποτάδων – Ποιμένα ως εκπρόσωπου του Θεού αντιστοιχούν στη δημιουργία – κηδεμονία – DNA του ανθρώπου.
Τα παλαιά ελληνικά τραγούδια αντιστοιχούν – στηρίζονται στις νότες της Βυζαντινής Ελληνικής Εκκλησίας. Γι’ αυτό χορεύουν – είναι παππούς – πατέρας – εγγονός μαζί.
Πιστεύω ότι είμαστε Τρισδιάστατοι Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα. Μετά θάνατον μόνο το σώμα καταστρέφεται, εξάλλου είναι και βρώμικο, ενώ η ψυχή και το πνεύμα παραμένει σε όσους και αν είχαν εν ζωή.


Σκοπός μου είναι η ανά – γνώση και όχι η σωστή πίστη των αναφερομένων.


Κατατέθηκε μέρος αυτών στη ΛΣΤ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων αρ. πρωτ. 2977/11-5-2012 Μεσολογγίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου